يك مطلبي رو كه تو خيلي از كتاب ها و مقالات ديدم اين بوده كه به كودكمان كمك كنيم كه احساساتشون رو بشناسند، يه قسمتي از يك مقاله رو ميذارم:
شما می توانید به کودک خود کمک کنید تا برای هر یک از احساساتش یک اسم مناسب انتخاب کند تا بتواند در مورد احساسات مختلف صحبت کند. حتی اگر کودک شما هنوز حرف نمی زند شما می توانید چند عکس از صورتهای افراد مختلف به او نشان داده و از او بپرسید که کدام عکس احساسی مشابه با او را نمایش می دهد. کودکان کلمات عاطفی مانند "خوشحال" یا "عصبانی" را به سرعت یاد می گیرند. هنگامی که آنها بتوانند بین این کلمات و احساسات خودشان ارتباط برقرار کنند توانایی بسیاری زیادی برای درک و مدیریت احساسات خود پیدا خواهند کرد.
اگر کودک عصبانی باشد اما علت عصبانیتش را نداند، برایش بسیار ترسناک خواهد بود. بنابراین اگر وقتی بداخلاقی می کند یا دیگران را می زند به او بگوییم "می دانم که خسته یا عصبانی هستی" در نتیجه کودک یاد می گیرد که احساساتش را بشناسد و آنها را نامگذاری کند. آنگاه می توانیم به او یاد بدهیم که به جای زدن دیگران از کلمات استفاده کرده و حرف بزند (يا به عروسك يا بالشت ضربه بزند)
اين قسمت رو هم از ايميلي كه baby Center برام داده مينويسم:
بگذاريد كودكتان بداند احساساتش مشتركي با شما دارد مثلا وقتي از پدر/مادر بزرگ خداحافظي ميكند و ناراحت است به او بگوييد كه شما هم مثل او ناراحت هستيد.
